Slim maar ...

Ik heb me voorgenomen dan maar eindelijk de stap te zetten naar het bloggen. Er gebeuren zoveel kleine en grote dingen op kamp waarover ik kan vertellen, leuke anekdotes, leermomenten, prachtige belevenissen, mooie ontroerende momenten maar ook slappe lach momentjes en die wil ik hier gaan delen met jullie als lezer.

Ik wil deze blog ook benutten om het belang van het op kamp kunnen gaan met peers uit te leggen, dat doe ik vanuit de ervaringen van de afgelopen jaren en het zien van de lange-termijn effecten bij mijn eigen kinderen en andere kinderen die al enkele jaartjes op rij meegaan op kamp.

Ik las net dat het belangrijkste van het schrijven van een blog is, om je eigen stem te laten horen, niet die van iemand anders. Hoe mooi komt dat overeen met wat ik de kinderen vertel op kamp. Wees jezelf, maak je eigen gedachten en mening op, denk zelf na over dingen en wat jij ervan vindt, laat je eigen stem horen! En ook het motto, gewoon doen, uitproberen en leren komt hier goed van pas, al doende leert men, door reflecteren en bijsturen. 
Dus ziehier mijn allereerste kamp-anekdote:

Op dit kamp komen allemaal slimme kinderen, zoals ik ze noem. We zijn in veel opzichten gelijk en in andere opzichten toch weer uniek. Vanuit de opluchting onder gelijken te zijn, ontstaat al snel de rust om te ontdekken dat ook hier iedereen anders is, er zijn namelijk geen twee gelijke hoogbegaafde kinderen.

Maar wat deze kinderen over het algemeen wel gemeen hebben, is het kunnen bedenken van fantastische plannen, maar in de problemen komen bij de uitvoering hiervan. Daar spelen de executieve functies een rol. Deze functies zijn aansturend en controlerend voor je hele doen en laten. Ze beïnvloeden je gedrag en je leren. Die aansturing gebeurt grotendeels onbewust. Je gebruikt deze executieve functies (ook wel afgekort tot ef’s),vooral in nieuwe situaties en minder in situaties die je vaak meemaakt. Taakinitiatie (beginnen aan de opgedragen taak), planning en prioritering, aandacht richten en volgehouden aandacht, emotieregulatie, werkgeheugen, inhibitie (vermogen om je gedag af te remmen), timemanagement, doelgericht gedrag, zelfinzicht en flexibiliteit zijn voorbeelden van executieve functies.

Op kamp gaan is de uitgelezen kans om deze EF's t oefenen. Dag 1 krijgen we te maken met kinderen die het moeilijk vinden hun plekje in te richten, het hoeslaken rond hun matras te krijgen ( heeft zelf al een naam gekregen onder de leiding nl het hoeslaken-debacle ), hun spulletjes te ordenen en bij te houden, hun pyjama te vinden, de avondrituelen zelf te volbrengen, en dan heb ik het nog niet over het terug in het te kleine tasje krijgen van je slaapzak, je spulletjes na het kamp weer bij elkaar rapen en je koffer inpakken.

Het zijn allemaal handelingen waarbij veel EF's bij de te pas komen en die zodoende op kamp dus goed geoefend worden. Ik wil hierbij dan ook ouders stimuleren het kind zijn eigen koffer te laten inpakken, want het plannen van een kamp en organiseren van jezelf nog voor het kamp zijn natuurlijk ook goeie momenten van oefening. Waar ga ik naartoe, wat wil ik daar gaan doen, wat hoop ik daar te leren, wat heb ik allemaal nodig, waar stop ik alles en onthoud ik dat ook, hoe vind ik alles terug, hoe organiseer ik de boel ( bv vuile was, labels op belangrijke spulletjes, ... ) wat neem ik wel en niet mee, ... allemaal goede begeleidingsvragen die je een kind kunt stellen om het te helpen en te supporteren bij het pakken.

Hoe minder je het kind uit handen neemt, hoe meer en hoe eerder je het kind het zelf laat doen, hoe meer het leert, hoe zelfstandiger het wordt, hoe autonomer het zich voelt en hoe zelfverzekerder het wordt,want "ik dat dat al zelf" ! 

Voor wie meer informatie zoekt over deze executieve functies, hoe die het leren dwars kunnen zitten en vooral ook hoe je ze kunt oefenen, is het boek: 'slim maar' een aanrader.
http://wij-leren.nl/executieve-functies-slim-maar.php

Deze executieve functies kunnen natuurlijk ook al vooraf thuis geoefend worden naar aanleiding van het kamp, misschien is je kind juist dan wel te motiveren het één en ander te leren om zich op kamp beter zelfstandig te redden. Klusjes in huis, opruimen van je kamer, het opmaken van je bed, ... oefenen maar !

Op kamp is het trouwens een onuitgesproken regel, dat de kinderen altijd eerst zelf proberen, het zomaar roepen "ik kan dat niet" accepteren we niet, eerst proberen, hoe ga je dit aanpakken, bedenk een plan, meestal lukt het de kinderen dan toch en zijn ze super trots. Als het toch niet lukt zijn ze elkaars tweede hulpbron, we stimuleren de kinderen hulp te vragen bij elkaar, het sterkt de ander ook weer hulp te kunnen geven en iets voor iemand te kunnen betekenen, dat willen wij de kinderen niet afnemen. Als laatste bron kunnen de kinderen bij ons terecht, maar zelfs dan nemen wij de taak niet uit handen maar helpen de kinderen erdoorheen met tips en adviezen.

Veel succes met de voorbereidingen van het kamp !


Met vriendelijke groeten
Ans